Jakie mogą być skutki niezapięcia pasów bezpieczeństwa przez kierowcę? 1 pkt.

Wyjaśnienie tego pytania testowego:

- Odpowiedź b, ponieważ niezapięcie pasów bezpieczeństwa przez kierowcę może prowadzić do poważnych obrażeń ciała w przypadku zderzenia lub gwałtownego hamowania pojazdu.

Nieważne czy w samochodzie są zamontowane poduszki powietrzne, niezapięcie pasów bezpieczeństwa może prowadzić do większych obrażeń ciała kierowcy podczas wypadku.

Niezapięcie pasów bezpieczeństwa przez kierowcę może prowadzić do większych obrażeń ciała w przypadku wypadku. Bezpieczne zapięcie pasa chroni kierowcę przed wypadnięciem z pojazdu w przypadku nagłego zderzenia lub hamowania. Pomaga również rozłożyć siłę uderzenia na większą powierzchnię ciała, zmniejszając ryzyko poważnych obrażeń. Nawet jeśli samochód jest wyposażony w poduszki powietrzne, niezapięcie pasów może spowodować, że kierowca uderzy w poduszkę z większą siłą, co może prowadzić do poważnych urazów. Dlatego niezapięcie pasów bezpieczeństwa może mieć skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa kierowcy.

Art. 39. [Korzystanie z pasów bezpieczeństwa]

1. (art39ust1) Kierujący pojazdem samochodowym oraz osoba przewożona takim pojazdem wyposażonym w pasy bezpieczeństwa są obowiązani korzystać z tych pasów podczas jazdy, z zastrzeżeniem ust. 3, 3b i 3c.

2. (art39ust2) Obowiązek korzystania z pasów bezpieczeństwa nie dotyczy:

1) (art39ust2pkt1) osoby mającej zaświadczenie lekarskie o przeciwwskazaniu do używania pasów bezpieczeństwa;

2) (art39ust2pkt2) kobiety o widocznej ciąży;

3) (art39ust2pkt3) kierującego taksówką podczas przewożenia pasażera;

4) (art39ust2pkt4) instruktora lub egzaminatora podczas szkolenia lub egzaminowania;

5) (art39ust2pkt5) policjanta, funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej, żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - podczas przewożenia osoby (osób) zatrzymanej;

6) (art39ust2pkt6) funkcjonariusza Służby Ochrony Państwa podczas wykonywania czynności służbowych;

6a) (art39ust2pkt6a) żołnierza Żandarmerii Wojskowej podczas wykonywania czynności ochronnych;

7) (art39ust2pkt7) zespołu medycznego w czasie udzielania pomocy medycznej;

8) (art39ust2pkt8) konwojenta podczas przewożenia wartości pieniężnych;

9) (art39ust2pkt9) osoby chorej lub niepełnosprawnej przewożonej na noszach lub w wózku inwalidzkim;

10) (art39ust2pkt10) dziecka w wieku poniżej 3 lat przewożonego pojazdem kategorii M2 i M3;

11) (art39ust2pkt11) dziecka przewożonego na zasadach przewidzianych w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 295).

2a. (art39ust2a) Kierujący pojazdem kategorii M2 i M3, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, wyposażonym w pasy bezpieczeństwa jest obowiązany do poinformowania osób przewożonych pojazdem o obowiązku korzystania z tych pasów podczas jazdy, chyba że zostały one o tym obowiązku poinformowane:

1) (art39ust2apkt1) przez znajdującą się w pojeździe osobę kierującą przewożoną grupą lub

2) (art39ust2apkt2) za pomocą urządzenia audiowizualnego, lub

3) (art39ust2apkt3) za pomocą znaku umieszczonego w widoczny sposób przy każdym miejscu siedzącym, zgodnego ze wzorem określonym w załączniku do dyrektywy Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. odnoszącej się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach (91/671/EWG) (Dz. Urz. WE L 373 z 31.12.1991, str. 26, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 1, str. 353, z późn. zm.), zwanej dalej "dyrektywą nr 91/671/EWG".

3. (art39ust3) W pojeździe kategorii M1, N1, N2 i N3, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, wyposażonym w pasy bezpieczeństwa lub urządzenia przytrzymujące dla dzieci, dziecko mające mniej niż 150 cm wzrostu jest przewożone, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 3b, w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci, zgodnym z:

1) (art39ust3pkt1) masą i wzrostem dziecka oraz

2) (art39ust3pkt2) właściwymi warunkami technicznymi określonymi w przepisach Unii Europejskiej lub w regulaminach EKG ONZ dotyczących urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojeździe.

3a. (art39ust3a) Foteliki bezpieczeństwa dla dziecka oraz inne urządzenia przytrzymujące dla dzieci są instalowane w pojeździe, zgodnie z zaleceniami producenta urządzenia, wskazującymi, w jaki sposób urządzenie może być bezpiecznie stosowane.

3b. (art39ust3b) Zezwala się na przewożenie w pojeździe kategorii M1, N1, N2 i N3, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, na tylnym siedzeniu pojazdu, dziecka mającego co najmniej 135 cm wzrostu przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa w przypadkach, kiedy ze względu na masę i wzrost dziecka nie jest możliwe zapewnienie fotelika bezpieczeństwa dla dziecka lub innego urządzenia przytrzymującego dla dzieci zgodnego z warunkami, o których mowa w ust. 3.

3c. (art39ust3c) Zezwala się na przewożenie w pojeździe kategorii M1 i N1, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, na tylnym siedzeniu pojazdu, trzeciego dziecka w wieku co najmniej 3 lat, przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa, w przypadku gdy dwoje dzieci jest przewożonych w fotelikach bezpieczeństwa dla dziecka lub innych urządzeniach przytrzymujących dla dzieci, zainstalowanych na tylnych siedzeniach pojazdu i nie ma możliwości zainstalowania trzeciego fotelika bezpieczeństwa dla dziecka lub innego urządzenia przytrzymującego dla dzieci.

4. (art39ust4) Przepis ust. 3 nie dotyczy przewozu dziecka:

1) (art39ust4pkt1) taksówką;

2) (art39ust4pkt2) specjalistycznym środkiem transportu sanitarnego, o którym mowa w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 993 i 1590);

3) (art39ust4pkt3) pojazdem Policji, Straży Granicznej lub straży gminnej (miejskiej);

4) (art39ust4pkt4) mającego zaświadczenie lekarskie o przeciwwskazaniu do przewożenia w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci.

5. (art39ust5) Zaświadczenia lekarskie, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 4 pkt 4, zawierają:

1) (art39ust5pkt1) imię i nazwisko;

2) (art39ust5pkt2) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL - serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które wydało ten dokument;

3) (art39ust5pkt3) okres ważności;

4) (art39ust5pkt4) znak graficzny zgodny ze wzorem określonym w art. 5 dyrektywy nr 91/671/EWG.

6. (art39ust6) Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory zaświadczeń lekarskich, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 4 pkt 4, kierując się przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach oraz mając na uwadze potrzebę ujednolicenia stosowanych dokumentów.

Art. 39 ust. 2 Ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137) Tab. 1 pkt 9.1.12 s. 11994 Rozporządzenia MI z dnia 18 września 2009 w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzenia badań (Dz. U. nr 155 poz. 1232)

Kształcenie umiejętności bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym

Odpowiedź B jest najwłaściwsza. Ale pytanie jest złe ponieważ odp A też mogłaby być prawdziwa. Pasażer bez pasów może zniszczyć auto od środka. Albo wylecieć przez szybę, która od samego udeżenia nie musi się rozbić:)

1. ustawa108 art39 art39ust2

2. tab1pkt9112s11994rozporządzeniamizdnia18września2009wsprawiezakresuisposobuprzeprowadzeniabadańdzunr155poz1232

Obowiązki kierowcy i posiadacza pojazdu

Źródło pytania: Art. 39 ust. 2 Ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137) Tab. 1 pkt 9.1.12 s. 11994 Rozporządzenia MI z dnia 18 września 2009 w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzenia badań (Dz. U. nr 155 poz. 1232)

Podstawa prawna: art39ust2[108]|tab1pkt9112s11994rozporządzeniamizdnia18września2009wsprawiezakresuisposobuprzeprowadzeniabadańdzunr155poz1232