Jaki jest właściwy sposób przewożenia noworodka samochodem osobowym? 2 pkt.

Wyjaśnienie tego pytania testowego:

Właściwym sposobem przewożenia noworodka samochodem osobowym jest korzystanie z odpowiedniego fotelika ochronnego.

W przewozie noworodków samochodem osobowym, właściwym sposobem jest korzystanie z fotelika ochronnego odpowiedniego dla noworodka. Zgodnie z przepisami, dziecko o wzroście poniżej 150 cm powinno być przewożone w foteliku bezpieczeństwa lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci, spełniającym odpowiednie warunki techniczne. Przewożenie dziecka na kolanach osoby dorosłej z zapiętymi pasami bezpieczeństwa jest niedozwolone. Jest to regulacja mająca na celu zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa dziecka oraz minimalizację ryzyka obrażeń w przypadku wypadku drogowego.

Właściwym sposobem przewożenia noworodka samochodem osobowym jest korzystanie z odpowiedniego fotelika ochronnego. Zgodnie z przepisami, dziecko o wzroście poniżej 150 cm powinno być przewożone w foteliku bezpieczeństwa lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci, które spełnia odpowiednie warunki techniczne. Przewożenie dziecka na kolanach osoby dorosłej z zapiętymi pasami bezpieczeństwa jest niedozwolone. Taki sposób przewożenia zapewnia maksymalne bezpieczeństwo i minimalizuje ryzyko obrażeń w przypadku wypadku drogowego.

Art. 39. [Korzystanie z pasów bezpieczeństwa]

1. (art39ust1) Kierujący pojazdem samochodowym oraz osoba przewożona takim pojazdem wyposażonym w pasy bezpieczeństwa są obowiązani korzystać z tych pasów podczas jazdy, z zastrzeżeniem ust. 3, 3b i 3c.

2. (art39ust2) Obowiązek korzystania z pasów bezpieczeństwa nie dotyczy:

1) (art39ust2pkt1) osoby mającej zaświadczenie lekarskie o przeciwwskazaniu do używania pasów bezpieczeństwa;

2) (art39ust2pkt2) kobiety o widocznej ciąży;

3) (art39ust2pkt3) kierującego taksówką podczas przewożenia pasażera;

4) (art39ust2pkt4) instruktora lub egzaminatora podczas szkolenia lub egzaminowania;

5) (art39ust2pkt5) policjanta, funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej, żołnierza Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - podczas przewożenia osoby (osób) zatrzymanej;

6) (art39ust2pkt6) funkcjonariusza Służby Ochrony Państwa podczas wykonywania czynności służbowych;

6a) (art39ust2pkt6a) żołnierza Żandarmerii Wojskowej podczas wykonywania czynności ochronnych;

7) (art39ust2pkt7) zespołu medycznego w czasie udzielania pomocy medycznej;

8) (art39ust2pkt8) konwojenta podczas przewożenia wartości pieniężnych;

9) (art39ust2pkt9) osoby chorej lub niepełnosprawnej przewożonej na noszach lub w wózku inwalidzkim;

10) (art39ust2pkt10) dziecka w wieku poniżej 3 lat przewożonego pojazdem kategorii M2 i M3;

11) (art39ust2pkt11) dziecka przewożonego na zasadach przewidzianych w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 295).

2a. (art39ust2a) Kierujący pojazdem kategorii M2 i M3, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, wyposażonym w pasy bezpieczeństwa jest obowiązany do poinformowania osób przewożonych pojazdem o obowiązku korzystania z tych pasów podczas jazdy, chyba że zostały one o tym obowiązku poinformowane:

1) (art39ust2apkt1) przez znajdującą się w pojeździe osobę kierującą przewożoną grupą lub

2) (art39ust2apkt2) za pomocą urządzenia audiowizualnego, lub

3) (art39ust2apkt3) za pomocą znaku umieszczonego w widoczny sposób przy każdym miejscu siedzącym, zgodnego ze wzorem określonym w załączniku do dyrektywy Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. odnoszącej się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach (91/671/EWG) (Dz. Urz. WE L 373 z 31.12.1991, str. 26, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 1, str. 353, z późn. zm.), zwanej dalej "dyrektywą nr 91/671/EWG".

3. (art39ust3) W pojeździe kategorii M1, N1, N2 i N3, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, wyposażonym w pasy bezpieczeństwa lub urządzenia przytrzymujące dla dzieci, dziecko mające mniej niż 150 cm wzrostu jest przewożone, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 3b, w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci, zgodnym z:

1) (art39ust3pkt1) masą i wzrostem dziecka oraz

2) (art39ust3pkt2) właściwymi warunkami technicznymi określonymi w przepisach Unii Europejskiej lub w regulaminach EKG ONZ dotyczących urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojeździe.

3a. (art39ust3a) Foteliki bezpieczeństwa dla dziecka oraz inne urządzenia przytrzymujące dla dzieci są instalowane w pojeździe, zgodnie z zaleceniami producenta urządzenia, wskazującymi, w jaki sposób urządzenie może być bezpiecznie stosowane.

3b. (art39ust3b) Zezwala się na przewożenie w pojeździe kategorii M1, N1, N2 i N3, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, na tylnym siedzeniu pojazdu, dziecka mającego co najmniej 135 cm wzrostu przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa w przypadkach, kiedy ze względu na masę i wzrost dziecka nie jest możliwe zapewnienie fotelika bezpieczeństwa dla dziecka lub innego urządzenia przytrzymującego dla dzieci zgodnego z warunkami, o których mowa w ust. 3.

3c. (art39ust3c) Zezwala się na przewożenie w pojeździe kategorii M1 i N1, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy, na tylnym siedzeniu pojazdu, trzeciego dziecka w wieku co najmniej 3 lat, przytrzymywanego za pomocą pasów bezpieczeństwa, w przypadku gdy dwoje dzieci jest przewożonych w fotelikach bezpieczeństwa dla dziecka lub innych urządzeniach przytrzymujących dla dzieci, zainstalowanych na tylnych siedzeniach pojazdu i nie ma możliwości zainstalowania trzeciego fotelika bezpieczeństwa dla dziecka lub innego urządzenia przytrzymującego dla dzieci.

4. (art39ust4) Przepis ust. 3 nie dotyczy przewozu dziecka:

1) (art39ust4pkt1) taksówką;

2) (art39ust4pkt2) specjalistycznym środkiem transportu sanitarnego, o którym mowa w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 993 i 1590);

3) (art39ust4pkt3) pojazdem Policji, Straży Granicznej lub straży gminnej (miejskiej);

4) (art39ust4pkt4) mającego zaświadczenie lekarskie o przeciwwskazaniu do przewożenia w foteliku bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniu przytrzymującym dla dzieci.

5. (art39ust5) Zaświadczenia lekarskie, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 4 pkt 4, zawierają:

1) (art39ust5pkt1) imię i nazwisko;

2) (art39ust5pkt2) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL - serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które wydało ten dokument;

3) (art39ust5pkt3) okres ważności;

4) (art39ust5pkt4) znak graficzny zgodny ze wzorem określonym w art. 5 dyrektywy nr 91/671/EWG.

6. (art39ust6) Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzory zaświadczeń lekarskich, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 4 pkt 4, kierując się przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach oraz mając na uwadze potrzebę ujednolicenia stosowanych dokumentów.

Art. 39 ust.3 i art. 45 ust. 2 pkt 5 Ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137)

Kształcenie umiejętności bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym

Zabrania się przewożenia na przednim siedzeniu pojazdu samochodowego, poza fotelikiem bezpieczeństwa dla dziecka lub innym urządzeniem przytrzymującym dla dzieci, dziecka mającego mniej niż 15 cm wzrostu.

1. ustawa108 art39 art39ust3iart45ust2pkt5

Obowiązki kierowcy i posiadacza pojazdu

Źródło pytania: Art. 39 ust.3 i art. 45 ust. 2 pkt 5 Ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137)

Podstawa prawna: art39ust3iart45ust2pkt5[108]|